Θα μοιραστώ τα 30 πιο σημαντικά μαθήματα που πήρα από το διάσημο βιβλίο «Πώς να φέρεστε στους άλλους και να τους κάνετε φίλους» του Dale Carnegie. Αυτό ήταν πιθανότατα το πρώτο βιβλίο προσωπικής ανάπτυξης που διάβασα, πριν από πολλά χρόνια, και χωρίς αμφιβολία ένα από τα αγαπημένα μου.
Τώρα, κάθε φορά που αυτό το βιβλίο συζητείται , οι ψευτο-διανοούμενοι ανυπομονούν να το κριτικάρουν με πολύ βαθιές αναλύσεις του τύπου: « κάποιες έννοιες δεν ισχύουν» ή «είναι ένα βιβλίο χειραγώγησης» ή «τυπική αμερικανιά», κλπ. Εν ολίγοις, υπάρχει αρκετή εμπάθεια από ένα συγκεκριμένο κομμάτι του κοινού εναντίον αυτού του βιβλίου του Dale Carnegie, το οποίο έχει κυρίως δύο ελαττώματα. Το πρώτο είναι ότι αυτό το βιβλίο έγινε μπεστ-σέλερ, και για πολλούς η λέξη «μπεστ-σέλερ» σημαίνει αυτόματα σαβούρα γιατί ως γνωστόν δεν είναι «κουλ» να διαβάζεις μπεστ-σέλερ. Και το δεύτερο ελάττωμα είναι ότι ο συγγραφέας ονομάζεται Dale Carnegie .
Σε κάθε περίπτωση, πάμε στην ουσία και χωρίς προκαταλήψεις. Αν ένα βιβλίο μας διδάσκει κάτι χρήσιμο, οποιαδήποτε δεξιότητα που είναι πραγματικά εφαρμόσιμη στην καθημερινή ζωή, αυτό σημαίνει ότι η ανάγνωση αυτού του βιβλίου δεν θα είναι χαμένος χρόνος.
Τώρα, αφού κάναμε αυτή την εισαγωγή και χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις, ας δούμε ποια είναι τα 30 πιο σημαντικά μαθήματα που πήραμε από το βιβλίο «Πώς να φέρεστε στους άλλους και να τους κάνετε φίλους». Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη, και για καθένα από αυτά τα μέρη παίρνουμε διαφορετικά μαθήματα. Το πρώτο μέρος μιλά για τις θεμελιώδεις τεχνικές για να φέρεσαι στους άλλους. Το δεύτερο μέρος συζητά έξι τρόπους για να γίνεσαι αρεστός. Το τρίτο μέρος μας εξηγεί πώς να πείθουμε τους άλλους να συμμερίζονται τις ιδέες μας. Και το τέταρτο μέρος μας εξηγεί πώς να είμαστε ηγέτες, πώς να αλλάζουμε τους άλλους χωρίς να τους προσβάλλουμε ή να προκαλούμε δυσαρέσκεια.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Μάθημα 1: μην ασκείτε κριτική, μην καταδικάζετε και μην παραπονιέστε.
Όταν αλληλεπιδρούμε με τους άλλους, συχνά μπαίνουμε στον πειρασμό να ασκήσουμε κριτική ή να παραπονεθούμε για τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο, η άμεση κριτική σπάνια οδηγεί σε θετικά αποτελέσματα. Φαντάσου ότι είσαι για δείπνο με τους φίλους σου και ένας από αυτούς αρχίζει να λέει μια ιστορία που ήδη ξέρεις το τέλος της, και ίσως ξέρεις ότι έχει κάνει και λάθος σε κάποιες λεπτομέρειες. Ο πειρασμός να τον διορθώσεις είναι μεγάλος, σωστά; Η πραγματικότητα όμως είναι ότι αν τον διορθώσεις απότομα, ρισκάρεις απλώς να τον φέρεις σε δύσκολη θέση. Αντ' αυτού, χαμογέλα, γνέψε καταφατικά και άφησέ τον να τελειώσει την ιστορία. Το να αποφεύγεις την άμεση κριτική δεν σημαίνει ότι αγνοείς τα προβλήματα, αλλά ότι τα αντιμετωπίζεις με ενσυναίσθηση και κατανόηση.
Μάθημα 2: δείξτε ειλικρινή εκτίμηση.
Σε όλους μας αρέσουν τα κομπλιμέντα, ειδικά όταν είναι αυθεντικά. Έχεις παρατηρήσει ποτέ πώς μια απλή φράση όπως «Έχεις εξαιρετικό γούστο στο ντύσιμο» μπορεί να κάνει αυτόν που έχεις απέναντί σου να νιώσει περήφανος; Προφανώς, η ειλικρίνεια είναι σημαντική, οπότε βρες πάντα κάτι αυθεντικό για να εκτιμήσεις. Σκέψου πότε ένας φίλος σου κάνει ένα ειλικρινές κομπλιμέντο για κάτι που έκανες καλά. Αυτό όχι μόνο σου φτιάχνει τη μέρα, αλλά σε παρακινεί να συνεχίσεις να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους. Πρόσφερε ειλικρινή και συγκεκριμένα κομπλιμέντα όταν παρατηρείς κάτι θετικό, χωρίς να υπερβάλλεις ή να φαίνεσαι ψεύτικος. Αυτό θα ενισχύσει τις σχέσεις και θα δημιουργήσει ένα θετικό περιβάλλον γύρω σου.
Μάθημα 3: προκαλέστε στους άλλους μια φλογερή επιθυμία.
Για να κάνεις κάποιον να κάνει κάτι, είναι απαραίτητο να συνδέσεις αυτό που προτείνεις με κάτι που επιθυμεί πραγματικά. Πάρε για παράδειγμα έναν φίλο που λατρεύει να κοιμάται μέχρι αργά. Τώρα, το να τον πείσεις να σηκωθεί νωρίς για να πάτε για τρέξιμο μπορεί να φαίνεται αδύνατο. Αλλά αν πεις: «Ξέρεις ότι το πρωί στο πάρκο είναι γεμάτο όμορφα κορίτσια που τρέχουν;». Όλοι έχουν κρυφές επιθυμίες. Μερικές φορές, ένα μικρό κίνητρο αρκεί για να τις ξυπνήσει. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν ένα προσωπικό όφελος, είναι πιο διατεθειμένοι να δεσμευτούν με ενθουσιασμό.
Μάθημα 4: δείξτε γνήσιο ενδιαφέρον για τους άλλους ανθρώπους.
Έχεις νιώσει ποτέ αυτή την αίσθηση όταν κάποιος σε ρωτάει «Τι κάνεις;» και ενώ απαντάς, καταλαβαίνεις ότι δεν σε ακούει; Είναι απογοητευτικό, σωστά; Μην είσαι τέτοιου είδους άτομο. Δεν πρόκειται απλώς για παθητική ακρόαση, αλλά για πραγματική συμμετοχή. Για παράδειγμα, φαντάσου ότι συναντάς κάποιον σε ένα πάρτι. Αντί να μιλήσεις αμέσως για τον εαυτό σου, ρώτησέ τον για τη μέρα του, τα πράγματα που του αρέσουν ή τα σχέδιά του. Κάνε ερωτήσεις που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για την προσωπική του ιστορία και άκουσε προσεκτικά τις απαντήσεις. Οι άνθρωποι αγαπούν να νιώθουν σημαντικοί και ότι τους υπολογίζουν, και αυτή η απλή χειρονομία μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στη δημιουργία ενός θετικού δεσμού.
Μάθημα 5: χαμογελάστε.
Ένα χαμόγελο μπορεί να ανοίξει πολλές πόρτες και να δημιουργήσει μια άμεση σύνδεση με οποιονδήποτε. Όταν χαμογελάμε, στέλνουμε ένα μήνυμα ανοχής και αποδοχής. Φαντάσου ότι είσαι στην ουρά στο ταμείο του σούπερ μάρκετ και ο ηλικιωμένος μπροστά σου μετράει τα κέρματά του με εκνευριστική βραδύτητα. Θα μπορούσες να ξεφυσήσεις και να δείξεις όλη σου τη δυσφορία, χωρίς ωστόσο να λύσεις το πρόβλημα. Ή μπορείς να χαμογελάσεις και ίσως να προσφέρεις μια χείρα βοηθείας. Και ποιος ξέρει, αν είσαι τυχερός, μπορεί να σου προσφέρει και μία από τις καραμέλες μέντας του. Ένα χαμόγελο είναι αφοπλιστικό και δημιουργεί συνδέσεις, ακόμη και στις πιο απρόσμενες στιγμές.
Μάθημα 6: απευθυνθείτε σους ανθρώπους με το όνομά τους.
Το όνομα ενός ατόμου είναι μέρος της ταυτότητάς του και είναι κάτι εξαιρετικά προσωπικό. Όταν θυμάσαι και χρησιμοποιείς το όνομα κάποιου σε μια συζήτηση, δείχνεις ότι νοιάζεσαι για αυτό το άτομο. Για παράδειγμα, σκέψου πώς νιώθεις όταν κάποιος που μόλις γνώρισες θυμάται το όνομά σου. Κάνει αμέσως θετική εντύπωση, σωστά; Το να συνηθίσεις να θυμάσαι τα ονόματα και να τα χρησιμοποιείς συχνά στις συζητήσεις είναι μια μικρή προσπάθεια που μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο.
Μάθημα 7: γίνετε καλός ακροατής. Ενθαρρύνετε τους άλλους να μιλούν για τον εαυτό τους.
Το να είσαι καλός ακροατής είναι σαν να έχεις μια υπερδύναμη. Ενώ όλοι είναι απασχολημένοι προσπαθώντας να μιλήσουν για τον εαυτό τους, εσύ μπορείς να ξεχωρίσεις απλώς ακούγοντας. Σε μια συζήτηση, αντί να σκέφτεσαι τι θα πεις μετά, επικεντρώσου σε αυτό που λέει το άλλο άτομο. Κάνε ερωτήσεις που δείχνουν το ενδιαφέρον σου για την ιστορία τους και ενθάρρυνέ τους να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, αντί να σπεύσεις να πεις την ιστορία για το πώς κέρδισες έναν διαγωνισμό καραόκε μεθυσμένος, ρώτα το άτομο δίπλα σου για την πιο ντροπιαστική του εμπειρία. Όχι μόνο θα κάνεις όλη την παρέα να γελάσει, αλλά θα σε θυμούνται ως τον εξαιρετικό ακροατή που είσαι. Το να ακούς προσεκτικά μπορεί να μετατρέψει μια απλή κουβέντα σε μια ευκαιρία για τη δημιουργία βαθύτερων δεσμών.
Μάθημα 8: μιλήστε για ό,τι ενδιαφέρει τους άλλους.
Για να κερδίσεις την προσοχή και το ενδιαφέρον των άλλων, είναι θεμελιώδες να μιλάς για ό,τι τους αφορά. Για παράδειγμα, αν ξέρεις ότι ένα άτομο είναι παθιασμένο με τα ταξίδια, ξεκίνα μια συζήτηση μιλώντας για μια πρόσφατη περιπέτειά σου ή ζητώντας συμβουλές για προορισμούς που θέλεις να επισκεφτείς. Όταν δείχνεις ενδιαφέρον για ό,τι παθιάζει τον άλλο, δείχνεις ότι σέβεσαι και εκτιμάς τα ενδιαφέροντά του, πράγμα που κάνει τη συζήτηση πιο ευχάριστη και ελκυστική.
Μάθημα 9: κάντε το άλλο άτομο να αισθάνεται σημαντικό και κάντε το ειλικρινά.
Όλοι μας επιθυμούμε να νιώθουμε σημαντικοί και ότι μας εκτιμούν. Ένας ισχυρός τρόπος για να γίνεις αρεστός είναι να αναγνωρίζεις την αξία των άλλων και να το κάνεις με ειλικρίνεια. Για παράδειγμα, αν δουλεύεις σε μια ομάδα, αφιέρωσε χρόνο για να αναγνωρίσεις τη συμβολή κάθε μέλους. Ένα απλό «ευχαριστώ για τη δουλειά σου, κάνει πραγματικά τη διαφορά» μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο. Είναι σημαντικό αυτή η αναγνώριση να είναι γνήσια, αλλιώς μπορεί να φανεί χειραγωγική. Όταν οι άλλοι νιώθουν ότι τους εκτιμούν, είναι πιο διατεθειμένοι να ανταποδώσουν με εκτίμηση και σεβασμό.
Μάθημα 10: ο μόνος τρόπος να βγεις νικητής από μια διαφωνία είναι να την αποφύγεις.
Όταν διαφωνούμε με κάποιον, το ένστικτο μπορεί να μας ωθήσει να τσακωθούμε για να επιβάλουμε την άποψή μας. Εξάλλου, είμαστε μάστορες στο να τσακωνόμαστε για κάθε μικροπράγμα. Ωστόσο, οι διαφωνίες σπάνια καταλήγουν σε έναν πραγματικό νικητή. Ακόμα κι αν πείσουμε τον άλλο, συχνά το κάνουμε εις βάρος της σχέσης. Την επόμενη φορά που κάποιος ξεκινήσει μια έντονη συζήτηση για πολιτική, αθλητικά ή για το ποια είναι η καλύτερη πίτσα, γνέψε καταφατικά, χαμογέλα και άλλαξε θέμα. Το να αποφεύγεις μια διαφωνία είναι συχνά η καλύτερη νίκη που μπορείς να πετύχεις, και προστατεύει επίσης την ψυχική σου υγεία.
Μάθημα 11: σεβαστείτε τις απόψεις των άλλων. Ποτέ μην πείτε «κάνεις λάθος».
Το να πεις σε κάποιον «κάνεις λάθος» είναι σαν να πετάς μια χειροβομβίδα σε μια συζήτηση: εκρηκτικό και καταστροφικό. Αντ' αυτού, δοκίμασε να πεις: «καταλαβαίνω την άποψή σου, είναι ενδιαφέρουσα», ακόμα κι αν σκέφτεσαι ότι είναι μια ανοησία. Πραγματικά, το να σέβεσαι τις απόψεις των άλλων δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνείς, αλλά ότι πρέπει να αναγνωρίζεις το δικαίωμά τους να έχουν μια γνώμη. Στο κάτω-κάτω, αν όλοι σκέφτονταν με τον ίδιο τρόπο, δεν θα υπήρχαν ατελείωτες συζητήσεις για το σχήμα της Γης, το οποίο είναι σαφώς οκταγωνικό :)), παρόλο που οι πιο δύσπιστοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι σφαιρικό. Εντάξει, σοβαρά τώρα, εδώ παραδέχομαι ότι δεν συμφωνώ απόλυτα με τον συγγραφέα, με την έννοια ότι στις μέρες μας η ελευθερία της έκφρασης εκφυλίζεται κάπως, και αν κάποιος λέει ένα σωρό βλακείες, προτιμώ να του το πω ευθέως. Αλλά αφήνω σε εσάς την κρίση να εφαρμόσετε αυτόν τον κανόνα όταν είναι πραγματικά απαραίτητο. Για παράδειγμα, σε συζητήσεις μεταξύ έξυπνων ανθρώπων, όπου μπορεί πραγματικά να υπάρχουν αντικρουόμενες ιδέες, και οι δύο με τα υπέρ και τα κατά τους.
Μάθημα 12: αν κάνετε λάθος, παραδεχτείτε το γρήγορα και με έμφαση.
Το να παραδέχεσαι ένα λάθος αμέσως και με ειλικρίνεια είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να κερδίσεις τον σεβασμό των άλλων. Κανείς δεν είναι τέλειος και το να αναγνωρίζεις τα λάθη σου δείχνει ακεραιότητα και ταπεινότητα. Φαντάσου ότι έχεις κάνει ένα λάθος σε μια εργασία στη δουλειά. Το να το παραδεχτείς αμέσως, λέγοντας κάτι όπως: «Συνειδητοποιώ ότι έκανα ένα λάθος και θέλω να το διορθώσω το συντομότερο δυνατό», όχι μόνο αφοπλίζει τυχόν κριτικές, αλλά δείχνει ότι είσαι πρόθυμος να διορθώσεις την κατάσταση, ενισχύοντας την εμπιστοσύνη των άλλων σε σένα.
Μάθημα 13: προσεγγίστε με φιλικό τρόπο.
Δεν έχει σημασία πόσο ευαίσθητο είναι το θέμα, το να ξεκινάς με ένα χαμόγελο και μια φιλική διάθεση μπορεί να κάνει θαύματα. Σκέψου τη διαφορά μεταξύ κάποιου που σου λέει «Μπορούμε να μιλήσουμε;» με σοβαρή έκφραση και κάποιου που, αντίθετα, ξεκινά με «έι, έχω μια ενδιαφέρουσα πρόταση!». Η δεύτερη προσέγγιση σε κάνει αμέσως να νιώσεις άνετα και σε προετοιμάζει να αντιμετωπίσεις τη συζήτηση με ανοιχτό μυαλό. Έτσι, την επόμενη φορά που πρέπει να συζητήσεις κάτι σημαντικό, δοκίμασε να ξεκινήσεις με ένα αστείο ή ένα θετικό σχόλιο. Η πιο ανάλαφρη ατμόσφαιρα θα κάνει όλη τη διαφορά.
Μάθημα 14: κάντε το άλλο άτομο να πει αμέσως «ναι».
Ένας καλός τρόπος για να κάνεις αποδεκτές τις ιδέες σου είναι να ξεκινάς με ερωτήσεις στις οποίες το άλλο άτομο μπορεί εύκολα να απαντήσει «ναι». Αυτή η προσέγγιση, που ονομάζεται «yes-set», δημιουργεί μια θετική ροή που καθιστά πιο πιθανό ο άλλος να συνεχίσει να συμφωνεί μαζί σου. Φαντάσου ότι θέλεις να προσκαλέσεις ένα κορίτσι που αγαπά τα σκυλιά για έναν καφέ. Θα μπορούσες να τη ρωτήσεις αν αγαπά τα σκυλιά και στη συνέχεια, αν απαντήσει ναι, να τη ρωτήσεις αν θέλει να γνωρίσει το νέο σου κουτάβι. Προφανώς, με την προϋπόθεση ότι όντως έχεις ένα κουτάβι, μην κάνεις τον τρελό. Με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό της θα είναι ήδη προδιατεθειμένο να πει «ναι» και η πιθανότητα η πρόσκληση να πάει καλά αυξάνεται εκθετικά.
Μάθημα 15: αφήστε το άλλο άτομο να μιλήσει εκτενώς.
Το να δίνεις στον άλλο την ευκαιρία να εκφράσει πλήρως τις ιδέες και τις ανησυχίες του είναι θεμελιώδες για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Αν ο θείος σου έχει πάθος με το ψάρεμα, ρώτησέ τον για τις τελευταίες του επιτυχίες. Μπορεί να βρεθείς να ακούς μια μακροσκελή ιστορία για το πώς έπιασε το μεγαλύτερο ψάρι της ζωής του. Και παρόλο που το μυαλό σου μπορεί να περιπλανιέται, στο τέλος αυτός θα είναι χαρούμενος και θα σκέφτεται ότι είσαι η καλύτερη παρέα στον κόσμο. Το να αφήνεις τους άλλους να μιλούν όχι μόνο τους κάνει να νιώθουν σημαντικοί, αλλά σου δίνει και την ευκαιρία να γνωρίσεις καλύτερα τους ανθρώπους.
Μάθημα 16: αφήστε το άλλο άτομο να πιστέψει ότι η ιδέα είναι δική του.
Οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πρόθυμοι να υποστηρίξουν μια ιδέα αν πιστεύουν ότι γεννήθηκε από αυτούς. Αντί να επιβάλεις την άποψή σου, καθοδήγησε το άλλο άτομο προς το συμπέρασμα που επιθυμείς, αφήνοντάς το να πιστέψει ότι έφτασε στη λύση μόνο του. Για παράδειγμα, αν θέλεις να πείσεις τον φίλο σου να κάνετε ένα ταξίδι σε ένα μέρος που σου αρέσει, ξεκίνα να μιλάς χαλαρά για το πώς διάβασες ένα άρθρο για αυτόν τον προορισμό και πόσο ενδιαφέρον φαίνεται. Στη συνέχεια, ρώτησέ τον: «Δεν θα ήταν φανταστική ιδέα να πάμε εκεί;». Όταν γνέψει ενθουσιασμένος, έχεις πετύχει τον στόχο σου χωρίς να χρειαστεί να πιέσεις.
Μάθημα 17: προσπαθήστε να δείτε τα πράγματα από την οπτική γωνία του άλλου.
Το να μπαίνεις στη θέση των άλλων είναι απαραίτητο αν θέλεις να πείσεις κάποιον να δει τα πράγματα όπως τα βλέπεις εσύ. Αν ο φίλος σου διστάζει να πάει σε ένα πάρτι, αντί να επιμένεις, δοκίμασε να πεις: «καταλαβαίνω ότι νιώθεις κουρασμένος μετά από μια εβδομάδα, αλλά θα μπορούσαμε να πάμε για λίγο, απλά για να δούμε πώς είναι το κλίμα». Με αυτόν τον τρόπο, αναγνωρίζεις τα συναισθήματά του, αλλά προσφέρεις ταυτόχρονα μια λύση που ικανοποιεί και τους δύο. Το να κατανοείς την οπτική γωνία του άλλου μπορεί συχνά να είναι το κλειδί για την εύρεση ενός συμβιβασμού.
Μάθημα 18: δείξτε εκτίμηση για τις ιδέες και τις επιθυμίες των άλλων.
Ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε απόλυτα με τις ιδέες των άλλων, το να δείχνουμε εκτίμηση και κατανόηση είναι θεμελιώδες για τη διατήρηση μιας καλής σχέσης. Για παράδειγμα, αν ένας φίλος σου προτείνει μια ιδέα που δεν σε πείθει απόλυτα, αντί να την απορρίψεις αμέσως, αναγνώρισε τις προσπάθειες και το ενδιαφέρον του λέγοντας: «Καταλαβαίνω γιατί αυτή η ιδέα σε ενθουσιάζει και βλέπω θετικά σημεία. Θα μπορούσαμε όμως να εξετάσουμε και μια άλλη προοπτική;». Αυτή η προσέγγιση κρατάει τον διάλογο ανοιχτό και δείχνει σεβασμό.
Μάθημα 19: επικαλεστείτε τα ευγενέστερα κίνητρα.
Οι άνθρωποι αγαπούν να νιώθουν μέρος σε κάτι μεγαλύτερο. Αν θέλεις να πείσεις κάποιον, συνέδεσε την πρότασή σου με ένα ευγενές κίνητρο. Για παράδειγμα, αν προσπαθείς να κάνεις τους φίλους σου να συμμετάσχουν σε έναν έρανο, μην περιοριστείς στο να πεις πόσο διασκεδαστικό θα είναι, αλλά πρόσθεσε: «Και μετά θα συνεισφέρουμε σε έναν σκοπό που μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά για πολλούς ανθρώπους». Όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δρουν για ένα μεγαλύτερο καλό, είναι πιο πρόθυμοι να υποστηρίξουν τις ιδέες σου με ενθουσιασμό.
Μάθημα 20: δραματοποιήστε τις ιδέες σας.
Μερικές φορές, για να περάσεις μια ιδέα, λίγη δραματοποίηση δεν βλάπτει. Αν προσπαθείς να πείσεις τους φίλους σου να κάνουν μια εκδρομή στο βουνό, μην περιοριστείς στο να πεις «Θα είναι ωραία». Αντ' αυτού, περιέγραψε τη θέα που κόβει την ανάσα, τη σιωπή της φύσης, το άρωμα των δέντρων και την ικανοποίηση της κατάκτησης της κορυφής. Θα κάνεις την ιδέα πιο απτή και ελκυστική.
Μάθημα 21: θέστε μια πρόκληση.
Οι άνθρωποι αγαπούν να νιώθουν ότι τους προκαλούν και να αποδεικνύουν την αξία τους. Όταν προτείνεις μια ιδέα, παρουσίασέ την ως μια πρόκληση που διεγείρει την περηφάνια και την ανταγωνιστικότητα του άλλου. Αυτή η προσέγγιση διεγείρει την επιθυμία για αυτοβελτίωση και την επίτευξη νέων επιπέδων επιτυχίας. Οι προκλήσεις διεγείρουν την αίσθηση του ανταγωνισμού και της περηφάνιας και μπορούν να είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να ωθήσεις τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλεις, αλλά με διασκεδαστικό τρόπο.
Μάθημα 22: ξεκινήστε με ειλικρινείς επαίνους και εκτίμηση.
Όταν πρέπει να διορθώσουμε κάποιον ή να προτείνουμε μια αλλαγή, είναι θεμελιώδες να ξεκινάμε με μια θετική νότα. Πριν αντιμετωπίσεις το ζήτημα, πρόσφερε ένα ειλικρινές κομπλιμέντο, αναγνώρισε κάτι καλό που έκανε το άλλο άτομο. Για παράδειγμα, αν πρέπει να δώσεις ανατροφοδότηση σε έναν συνάδελφο για μια δουλειά που θα μπορούσε να βελτιωθεί, ξεκίνα λέγοντας: «έκανες εξαιρετική δουλειά με την παρουσίαση, εκτίμησα πολύ τη σαφήνεια των επιχειρημάτων σου». Με αυτόν τον τρόπο, προετοιμάζεις το έδαφος για μια εποικοδομητική συζήτηση, μειώνοντας την πιθανότητα ο άλλος να νιώσει ότι δέχεται επίθεση.
Μάθημα 23: επισημάνετε τα λάθη των άλλων έμμεσα.
Το να διορθώνεις τα λάθη των άλλων είναι πάντα ένα ναρκοπέδιο. Αντί να πας κατευθείαν στο θέμα και να πεις «έκανες λάθος σε όλα», δοκίμασε μια πιο διακριτική προσέγγιση. Φαντάσου ότι έχεις έναν γνωστό που φοράει ένα πουκάμισο με ένα, ας πούμε, πρωτότυπο χρώμα. Αντί να του πεις «Αυτό το πουκάμισο είναι απαίσιο», δοκίμασε κάτι σαν: «Έχεις σκεφτεί ποτέ να δοκιμάσεις πιο ουδέτερα χρώματα; Στοιχηματίζω ότι θα σου πήγαιναν πολύ». Με αυτόν τον τρόπο, προτείνεις την αλλαγή χωρίς να πληγώσεις τα συναισθήματα του άλλου. Βέβαια, αν είναι στενός σου φίλος, κορόιδεψέ τον ελεύθερα για το απαίσιο πουκάμισο.:))
Μάθημα 24: μιλήστε πρώτα για τα δικά σας λάθη, πριν ασκήσετε κριτική σε αυτά των άλλων.
Τίποτα δεν φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά από λίγη κοινή ταπεινοφροσύνη. Αν πρέπει να δώσεις κριτική ανατροφοδότηση, ξεκίνα μιλώντας για ένα παρόμοιο λάθος που έκανες εσύ. Αυτή η προσέγγιση σπάει τον πάγο και κάνει τον άλλο να νιώθει λιγότερο ότι κρίνεται, διευκολύνοντας την αποδοχή της κριτικής.
Μάθημα 25: κάντε ερωτήσεις αντί να δίνετε άμεσες εντολές.
Σε κανέναν δεν αρέσει να τον διατάζουν. Αντί να δίνεις εντολές, προσπάθησε να κάνεις ερωτήσεις που καθοδηγούν το άλλο άτομο προς τη σωστή λύση. Για παράδειγμα, αν προσπαθείς να πείσεις τον συγκάτοικό σου να καθαρίσει το μπάνιο, αντί να πεις «Καθάρισε το μπάνιο!», θα μπορούσες να ρωτήσεις: «Τι λες να μοιραστούμε τις δουλειές αυτή την εβδομάδα; Εγώ μπορώ να αναλάβω την κουζίνα, θες να κάνεις το μπάνιο;». Κάνοντας μια ερώτηση, δίνεις στο άλλο άτομο την ευκαιρία να νιώσει ότι συμμετέχει στην απόφαση, καθιστώντας πιο πιθανό να δεχτεί με καλή διάθεση.
Μάθημα 26: επιτρέψτε στο άλλο άτομο να σώσει το γόητρό του.
Όταν κάποιος κάνει ένα λάθος, είναι σημαντικό να του επιτρέψεις να σώσει το γόητρό του και να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του. Για παράδειγμα, αν ένας φίλος έκανε ένα ντροπιαστικό σχόλιο δημόσια, μπορείς να αλλάξεις θέμα με ένα ελαφρύ αστείο και να πεις κάτι σαν «Όλοι έχουμε τις ατυχείς στιγμές μας». Αυτή η μικρή χειρονομία μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα άβολο γέλιο και μια κακή ανάμνηση. Το να επιτρέπεις στον άλλο να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του ενισχύει τη σχέση και χτίζει ένα κλίμα αμοιβαίου σεβασμού.
Μάθημα 27: επαινέστε την πρόοδο, ακόμα και την παραμικρή.
Μην περιμένεις κάποιος να κάνει κάτι εξαιρετικό για να του κάνεις έναν έπαινο. Ακόμα και τα μικρά βήματα προόδου αξίζουν να αναγνωριστούν. Αν ένας φίλος σου προσπαθεί να κόψει το κάπνισμα και έχει μειώσει τον αριθμό των τσιγάρων, ακόμα κι αν δεν το έχει κόψει εντελώς, επαινεσέ τον για αυτό το επίτευγμα. Μπορείς να πεις: «είμαι πραγματικά εντυπωσιασμένος με το πόσο κατάφερες να το μειώσεις. Συνέχισε έτσι!». Το να αναγνωρίζεις και να εκτιμάς τις μικρές επιτυχίες παρακινεί τους ανθρώπους να συνεχίσουν στον σωστό δρόμο.
Μάθημα 28: δώστε στο άλλο άτομο μια καλή φήμη να διατηρήσει.
Όταν δίνεις σε κάποιον μια καλή φήμη να διατηρήσει, τον ενθαρρύνεις να ανταποκριθεί σε αυτή τη φήμη. Για παράδειγμα, αν ένας συνάδελφος είναι πάντα στην ώρα του, αλλά μια μέρα αργήσει, μπορείς να πεις: «Δεν σου ταιριάζει να αργείς, ξέρω ότι δίνεις μεγάλη σημασία στην ακρίβεια». Αυτό όχι μόνο ενισχύει τη θετική του ταυτότητα, αλλά τον παρακινεί να παραμείνει συνεπής με αυτή τη φήμη. Είναι ένας κομψός τρόπος να θυμίσεις σε κάποιον τα δυνατά του σημεία χωρίς να χρειαστεί να τον διορθώσεις αμέσως.
Μάθημα 29: ενθαρρύνετε. Κάντε το λάθος να φαίνεται εύκολο να διορθωθεί.
Όταν κάποιος κάνει ένα λάθος, ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ παρακίνησης και αποθάρρυνσης. Αν ένας φίλος νιώθει απογοητευμένος επειδή απέτυχε σε κάτι, μην υποτιμάς τα συναισθήματά του, αλλά κάνε τη λύση να φαίνεται ευκολότερη από ό,τι νομίζει. Μπορείς να πεις: «Καταλαβαίνω ότι ήταν δύσκολο, αλλά είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα τα πας καλύτερα. Να μια μικρή προσαρμογή που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά». Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο ενθαρρύνει, αλλά κάνει και την επανόρθωση του λάθους πιο προσιτή.
Μάθημα 30: κάντε το άλλο άτομο χαρούμενο να κάνει αυτό που προτείνετε.
Τέλος, αν θέλεις πραγματικά κάποιος να κάνει κάτι, κάνε την ιδέα ελκυστική. Για παράδειγμα, αν θέλεις να πείσεις έναν φίλο να έρθει σε μια εκδήλωση μαζί σου, αντί να του πεις απλώς ότι θα είσαι εκεί, δοκίμασε να πεις: «Ξέρω ότι θα είσαι η ψυχή της βραδιάς και ξέρω ότι θα περάσεις τέλεια. Δεν μπορώ να τα καταφέρω χωρίς εσένα». Κάνοντας τον άλλο να νιώθει ενθουσιασμένος και απαραίτητος, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις τη συνεργασία του. Και ποιος ξέρει, μπορεί να λάβεις και μια πρόσκληση για μια από τις επόμενες περιπέτειές του.
Ελπίζω αυτά τα μαθήματα να σας ενέπνευσαν και να σας έδωσαν χρήσιμα εργαλεία για να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις της καθημερινής ζωής. Δεν πρόκειται απλώς για το να πετυχαίνουμε αυτό που θέλουμε, αλλά για το να το κάνουμε με έναν τρόπο που και οι άλλοι να ωφελούνται, δημιουργώντας έτσι έναν ενάρετο κύκλο εμπιστοσύνης, σεβασμού και συνεργασίας.